'De sculptuur “Wilskracht” is uitermate beweeglijk. Het centrale, uitgeslingerde vlak is gevoelig voor de kleinste windstoot. Het lijkt losgeschroefd van zijn sokkel.
Die sculptuur verhult en onthult een moeilijk te definiëren vorm van schizofrenie. Het beeld straalt kracht uit, maar het lijkt ontroerend weerloos bij een summiere aanraking. Die mobiliteit geeft aan dat schijnbaar weerbarstig werk een ultieme, zelfs paradoxale vorm van kwetsbaarheid. Er wordt gespeculeerd op verrassende, niet courante proporties die het gelaagde krachtenveld ontgrenzen.
Wat daarenboven frappeert, is de diepte in dat uitgestrekte, licht achterover gebogen vlak van brons. Je zou die sculptuur én abstract én figuratief kunnen noemen. Het werk is zo subtiel uit het materiaal gesneden, visueel bevrijd dat er een osmose ontstaat tussen het concrete en het irreële, tussen het strakke en de constant gesuggereerde draaibeweging.
Een winderig duinenlandschap kan aan dat werk een onverwacht surplus geven, aan mobiliteit een intens elan.'
Gwy Mandelinck